En daar staat ze weer in een ‘huddle’, zo’n hippe, vergadering waarbij iedereen staat en waarin elke dag nieuwe ideeën worden ingebracht. Ook al probeert deze ontaarde moeder enthousiast mee te doen, in gedachten is ze heel ergens anders: thuis. In een nieuwe ‘Op de biechtstoel’ bekent een werkende moeder dat ze veel liever thuisblijfmoeder wil zijn.
Is het een taboe om er bewust voor te kiezen om thuisblijfmoeder te zijn? Volgens een moeder die afgelopen week naar Club van ontaarde moeders mailde wel.
“Ik heb een studie communicatie afgerond, maar ik voel me nu een beetje op een dood spoor zitten. Ik werk op een leuke redactie, maar ben onlangs gepasseerd voor een leidinggevende functie. Ze hebben gekozen voor een jongere dame. Ze werkt vijf dagen in de week in plaats van vier zoals ik. Nu is een beetje de spirit er bij mij uit en ik voel me steeds vaker ook schuldig naar huis toe. Ik heb twee kleine kinderen, dat vergt nogal wat energie en ik heb het gevoel dat ik veel van ze mis. De laatste weken, kijk ik een beetje met jaloezie naar thuisblijfmoeders op het schoolplein en in de buurt. Dat wil ik ook!”
In de vorige Op de biechtstoel: ‘Sinds ik naar de sportschool ga, ben ik alleen maar aangekomen‘
Kan ik zomaar thuisblijven?
“Ik hink op twee gedachten. Ik heb gestudeerd, altijd goede banen gehad… Kan ik nu zomaar thuis blijven? Als ik naar mijn twee kinderen kijk, denk ik ‘Doe niet zo moeilijk!’ en ook mijn man zegt dat ik moet doen waar ik me goed bij voel. Dus wat houdt me nu precies tegen?
Als ik naar mijn eigen vriendenkring kijk waar iedereen een goede baan heeft, wat vinden die ervan? Wordt mijn wereld niet te klein als ik dit doe? Kom ik wel aan de bak als ik weer aan de slag wil? Redden we het thuis op één salaris? Groeien mijn man en ik niet uit elkaar?”
Taboe?
“Als ik heel eerlijk ben: ik durf er niet voor te kiezen omdat ik bang ben voor wat anderen ervan vinden. Ik heb het idee dat het toch wel een beetje een taboe is als je altijd als carrièrevrouw wordt gezien en je kiest er ineens voor om thuis te blijven. Maar is dat wel zo?
Ik ben heel benieuwd hoe anderen het hebben gedaan die er bewust voor hebben gekozen om thuisblijfmoeder te zijn.”
NB: je mag er wat van vinden, maar we branden elkaar hier niet af…
Op de biechtstoel
Heb je ook iets op te biechten? Mail dan naar info@clubvanontaardemoeders.nl of stuur een persoonlijk berichtje via de Facebookpagina. Wie weet wordt jouw (anonieme) biecht geplaatst in de rubriek ‘Op de biechtstoel‘.
Foto Benjamin Manley via Unsplash
Tamara
Als je t financieel kan hebben, zou ik het doen. Ik heb mijn baan opgezegd. Ik wil niet straks denken ‘had ik toch maar…’
Geen keuze maken is ook een keuze.
Als je t werk toch teveel mist, kun je altijd weer op zoek naar een baan en wie weet wat voor moois op je pad komt. Dan heb je het wel geprobeerd.
En zo lang je maar niet constant over de luiers en snottebellen van je kinderen praat met je vrienden, zouden je vrienden je dit toe moeten juichen.
Succes met je keuze!
Linda
Hier al 4 jaar een bewuste thuisblijfmoeder .
Al mijn vriendinnen werken en ik heb misschien iets minder gespreksstof maar van een taboe is in mijn omgeving geen sprake gelukkig. Ik heb ook nog geen 1 moment spijt gehad van mijn keuze. Heerlijk om niets te missen van mijn meisje, de zorg niet te hoeven overdragen aan opa s/ oma’s en/of dagopvang.
Wat het meest bevalt is toch wel dat ik nooit geen ‘haast’ meer heb.
Dus ik zeg volg je gevoel en ‘go for it ‘
Sandy
Misschien kun je eerst terug naar 3 dagen? En kijken hoe dat bevalt?
Ik ben thuisblijfmoeder en meestal bevalt dat goed. Maar soms is het inderdaad wel een beetje beperkt… mijn kind (ik heb er maar 1) gaat inmiddels naar school en dan is er toch wel een leegte…
Ik word trouwens wel een beetje vreemd aangekeken als ik vertel dat ik niet werk (en dat ook niet wil, want ik ben juf, dus werk is er zat). Dat boeit me heel veel minder dan dat ik me soms echt wel een beetje verveel nu mijn kind op school zit.
Kelly
Volg je gevoel. Mensen vinden al snel iets ergens van. Ook als je 4 dagen (echt zoveel?) per week werkt. Zodra je het gevoel krijgt dat je wereld te klein wordt, kun je toch weer gaan werken?
Esther
Je kunt ook proberen om een tussenweg te vinden, bijvoorbeeld een andere baan zoeken voor 2 of 3 dagen in de week. Dan kun je wat meer bij je kindjes zijn maar houd je ook de connectie met het werkleven.
Persoonlijk vind ik 3 dagen werken met kinderen meer dan zat, maar ik heb dan het geluk dat ik maar 1 dag dagopvang nodig heb en verder de familie oppast. Elke situatie is weer anders en iedereen staat er anders in.
Nathalie
Ik zou zeggen probeer het eerst eens met oudersschapverlof er bestaat een grote kans dat je spijt krijgt..
Joyce
Doe vooral waar jij je goed bij voelt. Niet met wat de buitenwereld er misschien van vindt. Mijn zoon wordt over twee weken 9 en sinds hij geboren is ben ik gestopt met werken en daar heb ik nog geen moment spijt van, want de tijd gaat zo snel en je maakt alles met ze mee. En ook ik heb een hbo opleiding en had een goed betaalde baan. De tijd met de kids krijg je nooit meer terug. Ik vind als je weer wilt werken tzt kun je ook eerst weer lager instromen om daarna weer te groeien. Ik denk als het financiel kan moet je het echt doen.
Renate
Ik geef je groot gelijk. Ook ik werk 4 dagen
Maar dat is meer een moeten dan een keuze. Als ze morgen tegen me zeggen blijf maar thuis doe ik het gelijk. En wat een ander ervan vind moet je schijt aan hebben. Gaat alleen om jezelf je partner en je kinderen toch?
Tamara
Vanaf mijn tweeling (2 meisjes) zijn geboren ben ik thuisblijfmoeder. Inmiddels zijn ze 9. Een van mijn meisjes heeft autisme en is verstandelijk beperkt. Ik verveel nooit. Zodra de kinderen op school zitten kan ik even op adem komen. Ik help met lezen op school. Mijn man werkt 5 dg in de week en is vanaf 6:00/7:00 tot 18:00/18:30 van huis. In de vakanties hoeven niet op de klok te kijken. Niks moet, niksen mag. Vakantie begint hier volgende week. Wij snakken er allemaal naar. Even geen gehaast. Even geen bus en geen school. Ik wil ze allebei mijn gezicht als ik ze van school of van de bus haalt.
Angela
Ik ben sinds januari thuis dat is nu 4 maanden. Ik heb dat besloten nadat ik al 2 jaar liep te worstelen met veranderingen in het bedrijf waar ik werkte.
Mijn dochter is 11 en zit in groep 8 dus geniet nu extra wetende dat ze dadelijk meer met school bezig is.
Ik ben nog erg zoekende wil ik werken, of vrijwilligerswerk gaan doen. Maar ook t thuis zijn vind ik fijn geen haast geen stress. Gewoon ontspannen mn huishouden doen. Mijn man werkt in ploegen dus we lopen niet meet langs elkaar heen. Ook dat is fijn, maar wennen.
Karin
Hier al 14 jaar thuisblijfmoeder. Een heel bewuste keuze. Ik heb altijd veel mee geholpen op school, en nog steeds. Het fijne is dat je daar gewoon de tijd voor hebt. Geen stress hier. De tijd met je kinderen kun je nooit meer over doen. Het werk blijft er wel. En ach ja wat een ander er van vind. Zoveel mensen, zoveel meningen…