Deze oma voelt zich ontaard, omdat ze na jaren oppassen, wil zeggen dat ze geen zin meer heeft om dit elke week te doen. ‘Ik word ook een dagje ouder en wil meer genieten van mijn me-time. Daar hebben oma’s ook behoefte aan! Toch voel ik me wel een beetje schuldig. Ben ik nu een ontaarde oma?’
“Ik heb drie schatten van kleinkinderen, maar ze zijn ook een handvol. Het zijn drie jongens van 4, 7 en 10 jaar. Lekker ravotten, schreeuwen, rennen, herrie maken, met elkaar stoeien. Het zijn echte jongens. Ik geniet enorm van ze, maar als ik een dag heb opgepast, dan stort ik thuis in van vermoeidheid. Een paar jaar geleden was ik dan na een nacht goed slapen weer bijgetankt, maar nu ik wat ouder word, merk ik dat ik echt een aantal dagen moet bijkomen van die drukte.”
Schuldgevoel
“Ik merk aan mezelf dat ik een beetje ga opzien tegen die dag, omdat ik weet dat ik dan de dagen erna rustig aan moet doen. En dat wil ik niet, want er zijn zo veel leuke dingen te doen als gepensioneerde. Ik fantaseer er zelfs over om in de wintermaanden richting Spanje te gaan om te overwinteren. Heerlijk lijkt me dat. Ik heb vrienden die dat doen en die zijn er zo enthousiast over. Dat wil ik ook. Maar ja, hoe moet mijn dochter dat dan doen? Ach, ze zal zich vast wel redden, maar ik voel me nu al schuldig. Ben je een ontaarde oma als je niet meer op je kleinkinderen wilt passen, althans niet elke week?”
Lees ook:
- Op de biechtstoel: ‘Bang voor hoe mijn kinderen mij herinneren’
- Op de biechtstoel: ‘Ik zie elke week steeds meer op tegen mamadag’
Ook iets op te biechten?
Heb je ook iets op te biechten? Mail dan naar info@clubvanontaardemoeders.nl of stuur een persoonlijk berichtje via de Facebookpagina. Wie weet wordt jouw (anonieme) biecht geplaatst in de rubriek ‘Op de biechtstoel‘.
Marjon
Nee, natuurlijk ben je geen ontaarde oma of moeder! Oppassen op de kleinkinderen moet in mijn ogen vooral heel leuk zijn voor alle betrokkenen. Het geeft de grootouders en kleinkinderen een kans een unieke band te bouwen, maar alleen als alle partijen dat willen! Fijn als oma kan en wil helpen, maar het is zeker geen verplichting. Je bent geen werknemer, je wordt er niet voor betaald.
Het is liefdewerk en dat is mooi, maar niet verplicht!
Lydia
Nee hoor! Niks ontaard! Kom nou… moet niet gekker worden. Wij hebben ook drie kinderen grootgebracht zonder standaard oppasdagen van onze ouders. Direct in het begin besloten: Onze kinderen, onze verantwoordelijkheid.
Angelique
Ik hoor dat, als moeder van een zoon van 9, van veel kennissen van mijn ouders terug. Allemaal op leeftijd en daardoor merken dat oppassen vermoeiender is dan ze eigenlijk aan kunnen en willen toegeven en dat het oppassen voor hen meer dan eens een belemmering is voor andere plannen. Jammer dat dit zo slecht bespreekbaar blijkt en ook jammer dat kinderen zich zelf niet afvragen of het voor de ouders nog te doen is en of ze misschien andere ideeën hebben wij de invulling van hun tijd. (mijn ouders trekken er, na oppassen in de babytijd, nu heerlijk op uit in hun camper) Ik hoop dat de briefschrijver de wensen bespreekbaar en uitvoerbaar kan maken.