Het mooiste knutselwerkje van je kind per ongeluk stuk maken, de strijkbout te heet over zijn lievelingstrui met coole letters laten gaan, zodat die letters aan je strijkbout blijven plakken. Onhandig, maar het kan weleens een keertje gebeuren. Maar deze ‘ontaarde’ moeder heeft het gevoel dat ze het soms onbedoeld echt te bont maakt. “Ik ben zo ontzettend onhandig, ik schaam me dood.”

“Mijn hele leven lang ben ik al een ontzettende kluns. Mijn ouders wisten soms ook geen raad met me. Ik struikelde constant over mijn eigen voeten, liet alles wat maar een beetje voorzichtig aangepakt moest worden uit mijn handen vallen. Als ik een stukje plakband moest afknippen dan kreeg ik het negen van de tien keer voor elkaar om in mijn eigen vingers te knippen. Ik heb mijn armen wel zes keer gebroken, mijn rechter scheenbeen twee keer en mijn pols ook twee keer. Ik ben een echte brokkenpiloot.”

Eerder in Op de biechtstoel: ‘Ik lap soms ‘onze’ regels aan mijn laars

‘Mijn kinderen zijn nu de dupe’

“Die onhandigheid is er nog steeds, alleen ben ik nu er niet zelf de dupe van, maar mijn kinderen ook. Zo heb ik eens mijn mobiele telefoon op het hoofd van mijn jongste laten vallen. Ze was nog maar een paar weken oud. Ik was haar aan het voeden en toen ging mijn mobiel af. Dat ding lag naast me en ik nam op, maar had ‘m dus niet goed in mijn handen en prompt kletterde mijn mobiel keihard op haar hoofd. Brullen natuurlijk en een klein blauw eitje op haar hoofd. Echt, ik voelde me zo schuldig! Zo stom…”

Onder gepoept

“Ook had ze eens een keer haar hele luier onder gepoept, of liever gezegd: zichzelf helemaal onder gepoept. Het zat echt overal, maar het werd alleen maar erger toen ik haar romper over haar hoofd wilde doen. Ze draaide zich een beetje om en toen zat het in haar mond en ogen. Ach, het was zo vies. Waarom heb ik die romper niet gewoon open gescheurd of geknipt? Was toch veel handiger geweest? Nu had ze gewoon poep in haar mond!”

‘Jij hebt ook altijd wat, mam!’

“Ook de oudste heeft last van mijn klunzigheid en het valt hem steeds meer op nu hij wat ouder wordt. Soms schaamt ‘ie zich dood. Laatst met het kerstdiner op school had ik kleine pizzaatjes gemaakt. Dat is zijn lievelingskostje. We liepen die avond samen naar school, toen hij een vriendje voor zich zag lopen. Hij eropaf rennen, maar ze waren vlakbij een oversteekplaats en het leek erop dat ze niet gingen wachten, dus ik versnelde mijn pas en riep dat ze moesten wachten en ineens lag ik languit op de straat met een gebroken schaal en de pizzaatjes om me heen. Er was geen redden meer aan. Hij huilen, want nu had hij niets voor het kerstdiner. “Jij hebt ook altijd wat, mam!” Hij heeft me geloof ik drie dagen niet aangekeken.”

Hoofd tegen de deur

“Zijn Moederdagcadeau heb ik per ongeluk kapot gemaakt bij het uitpakken, ik heb ooit een deur dicht gedaan terwijl hij vlak achter me liep waardoor hij met zijn hoofd tegen de deur knalde, en datzelfde gebeurde ook een keer met zijn vingers die tussen de deur kwamen, omdat ik niet doorhad dat hij achter me liep. Ach, ik kan nog wel even doorgaan.”

“Ik probeer echt op te letten dat ik niet van die stomme, onhandige dingen doe, zeker bij mijn kinderen. Maar hoe meer ik erop let, hoe onhandiger ik word. Ben ik nou echt de enige brokkenpiloot als het om mijn kinderen gaat?”

Er zijn toch wel meer moeders die iets onhandigs hebben gedaan? Mail jouw grootste klunsblunder naar info@clubvanontaardemoeders.nl, reageer hieronder of via de Facebookpagina. Wie weet levert dat weer een leuk artikel op!

NB: je mag er wat van vinden, maar we branden elkaar hier niet af…

Heb je ook iets op te biechten? Mail dan naar info@clubvanontaardemoeders.nl of stuur een persoonlijk berichtje via de Facebook-pagina.

Foto: The Creative Exchange via Unsplash