De leuke dingen zijn tijdens de lockdown ver te zoeken. Alle dagen lijken op elkaar en er is maar weinig om naar uit te kijken. Dus heeft ontaarde moeder Jacky iets verzonnen waar iedereen naar uitkijkt.

 Ja, is ook zo: het is een bijzondere tijd. Je hebt nu alle tijd om met je gezin door te brengen. Dat is fijn, heel fijn… bla, bla, bla, chocoladevla… Om eerlijk te zijn: ik word er soms gillend gek van. Zeker nu met die tweede lockdown iedereen weer in huis is. Er zijn voortdurend mensen om me heen en ik ben zo’n type die dat gewoon niet de hele tijd trek, want:

  1. Het woord ‘mama’ heb ik nu even te vaak gehoord. En waarom geen ‘papa’? Die is ook thuis!
  2. Ik kan niet rustig op de wc zitten. Ik hoor de hele tijd geluid om me heen, en ik raak dan spontaan verstopt, omdat ik het gevoel heb dat ze me dan horen. Ja, is een rare tik van mezelf, maar ik deed de boodschap altijd als iedereen het huis uit was…
  3. En dan elke keer als ik naar beneden loop of iets uit de kast pak en in mijn mond stop die vragen: ‘Wat ga je doen?’, ‘Wat heb je in je mond?’, ‘Kun je voor mij ook…meenemen?’, ‘Mag ik ook?’ NEE, pak zelf, maak zelf, doe zelf!
  4. Dat ik niet meer even kan ‘unwinden’: met harde muziek (die ik leuk vind) in de auto, langzaam wennen aan de overgang van werk naar de hectiek van het gezin. Het is nu altijd en meteen druk om me heen als ik klaar ben met werk. En als ik mijn muziek aanzet tijdens het koken dan is dat stom en wordt het vervangen door muziek van een of andere vermoorde of aan drugs overleden ‘gangsta’ rapper.
  5. En als ik dan (eindelijk) eens een keer een online pilatesles ga doen, dan banjert er altijd wel iemand binnen, ook al had ik gezegd dat ik even niet gestoord wil worden omdat ik bezig ben, maar 1. Wat er op het scherm gebeurde, was belangrijker, dus niet gehoord óf 2. Wel gehoord, maar puber dus vergeten dat ik dat had gezegd. En dan het commentaar als ze me bezig zien: ‘Moet je daarvan zweten?’, ‘Dat kan toch iedereen’, ‘Ziet er toch niet uit wat je doet?’. Héérlijk ontspannen dat ene half uurtje dat ik even iets voor MEZELF wil doen! NOT.

Laat-elkaar-met-rust-dag

Nou ja, het is natuurlijk niet allemaal een en al ergernis, maar ik heb het af en toe benauwd hier. En dus moest daar verandering in komen. Iedereen in huis snakt naar iets om naar uit te kijken, dus hebben we wat leuks bedacht. Een dag waardoor je even weer kunt opladen, een dag waarop je kunt doen (wat natuurlijk wel de binnen de grenzen van redelijkheid valt) wat je maar wilt, wat je mag eten wat je maar wilt en ook hoeveel je maar wilt (als je maar je eigen kots opruimt, als je te ver bent gegaan). Die dag is op zondag en die hebben we uitgeroepen tot de laat-elkaar-met-rust-dag.

Behoorlijk van genomen

De eerste keer dat we die hadden, heb ik het er behoorlijk van genomen: ik ben de hele dag in bed gebleven en heb daar alles gedaan. Stukkies lopen tikken, bingewatchen van mijn favoriete serie, van die gore supermarkt-pizza-broodjes gegeten als lunch (die al om half twaalf ’s ochtends begon), een hele XL-zak Maltezers opgegeten als diner. Wat mijn man en kinderen hebben gedaan? Echt geen flauw idee.

In ieder geval is het een geslaagde dag waar we nu elke week naar uitkijken: het hoogtepunt van de dag: de laat-elkaar-met-rust-dag. Ik ben groot voorstander om die na dit hele coronagedoe in ere te houden!

Lees ook:

Foto @rw.studios via Unsplash