Nadat mijn dochter voor haar verjaardag van vriendinnen vissen had gekregen (hoe verzin je het!), en ze na drie dagen al dood in hun vissenkom dreven, kreeg ik het ene na het andere vissenverhaal vanuit mijn omgeving te horen. Tijd voor een ‘Op de biechtstoel’ over vissen.

Voor haar Sweet Sixteen kreeg mijn dochter van een groepje vriendinnen als grote verrassing een vissenkom inclusief vijf vissen die elk een vriendinnetje vertegenwoordigde. Bleek dat mijn dochter voor de lol had gezegd dat ze voor haar verjaardag vissen wilde. Maar dat was voor de grap, niet serieus… Nu zat ze dus met vijf vissen die ze van mij zelf moest verzorgen, dus elke dag eten geven en zelf de kom schoonmaken. Enige bijdrage die ik wilde leveren was de kom naar de keuken dragen voor de wekelijkse schoonmaakbeurt, omdat die zo zwaar was.

Vissen waren niet meer…

Na drie dagen hadden drie vissen al het loodje gelegd. Dochter in alle staten, want nu moest ze aan haar vriendinnen vertellen dat er al drie van het vriendinnengroepje ‘niet meer waren’. “Hoe dan mam!?!” Er waren er nog maar twee over en inmiddels is dat er nog maar eentje, ook al zorgt ze er tot mijn verrassing goed voor. Toch komt er een ontaarde gedachte in me naar boven: over anderhalve week gaan we op vakantie en het scheelt als die ene ook ‘gaat’ want dan hoeven we geen oppas te zoeken…

Meer ontaarde vissenverhalen

Vis C

“Vorige zomervakantie kreeg ik de schoolvissen mee: A, B en C waren hun namen. Na de zomervakantie leefde alleen vis C nog. Mijn drie kinderen doen het gelukkig goed, dus het lag niet aan mijn goede zorgen.”

Vis in de wc

“Mijn kind is allergisch voor harige huisdieren dus ze was heel erg blij met haar twee goudvissen Rip en Rap die ze voor haar zesde verjaardag kreeg. Rap dreef helaas al na een paar dagen bovenaan het water. Hartstikke dood. Ik kon alleen maar denken dat we de kom zo snel mogelijk moesten reinigen voordat die andere ook dood zou gaan. Dus ik met een netje de dode vis eruit halen en zo hup de wc in en doorspoelen. Ik had niet even aan mijn kind gedacht die achter me aan hobbelde en me die vis door de wc zag doorspoelen. Ze heeft het er nog steeds over: dat ze geen goed afscheid had kunnen nemen van Rap (ze is inmiddels dertien).”

Oppassen op de vissen van de buurjongen

“Onze buurjongen van zeven vroeg aan me of ik voor zijn vissen wilde zorgen tijdens hun vakantie. Natuurlijk wilde ik dat doen! En paar dagen nadat ze waren vertrokken richting hun vakantiebestemming, ging een van de vissen dood. Ik vond dat zo erg, omdat mijn buurjongentje zo trots was op zijn vissen. Hij had er zelf voor gespaard. Ik heb dus een nieuwe vis gekocht, maar ik had er niet echt op gelet dat de nieuwe vis op de oude vis moest lijken. Voor mij lijken al die goudvissen op elkaar. Maar mijn buurjongen vond het wel vreemd dat zijn vis van die zwarte vlekjes had gekregen. En was ‘ie nu kleiner geworden? Oeps!”

Heb jij nog een ‘ontaard’ vissenverhaal?

Lees ook:

De gouden smoezen van ontaarde moeders
Pashokjes: de hel voor elke moeder

Beeld: eigen foto