Tijdje terug maakte je kans op een overheerlijk kruidnotenpakket, maar dan moest je wel even vertellen over je meest ontaarde moeder moment. En wat zijn jullie lekker ontaard! Mijn mailbox stond vol. De vijf winnaars zijn inmiddels uitgekozen en hebben bericht gehad. Als dank mocht ik hun ontaarde verhalen met jullie delen.

‘Ontaarde’ moeder Anne: weg-speen-tip

“Jullie kennen het vast wel: bij je eerste kindje ben je lekker pedagogisch. Je probeert alles te doen zoals het ‘hoort’. Inmiddels heb ik drie kinderen en betrap ik me er regelmatig op ‘ontaarde’ momenten, want tja, drie kids, vol met pit, weinig tot niet luisteren… Daar kun je behoorlijk moe van worden. Zo liep mijn middelste nog steeds met een speentje. Ik had geen puf in strijd, de spenenfee of meegeven aan Sinterklaas. Dat werkte niet meer bij mijn kinderen.

Dus toen bedacht ik een andere manier. Ik liet een foto van een paardengebit zien en zei: ‘Lieverd, kindjes van drie jaar en ouder met een speen krijgen zulke tanden.’ Hij rende naar de prullenbak en weg was zijn ‘tut’! Ik vroeg hem die week nog een aantal keer of hij zijn ‘tut’ echt niet wilde, maar hij bleef hardnekkig volhouden. Hij wilde ‘m echt niet meer!”

‘Ontaarde’ moeder Lianne: dagje spijbelen

“Ik maak even een keuze uit al mijn ontaarde momenten: ’s morgens de wekker zetten, douchen, brood smeren voor werk, tas inpakken, in de auto stappen en wegrijden.
Om de hoek een half uur wachten en dan als iedereen naar school en werk is gewoon weer naar gaan. Geen zin om te vertellen dat je een dagje spijbelt (lees: vrij hebt genomen). En dan vervolgens de hele dag tv kijken en alle chocolade in huis opeten!”

‘Ontaarde’ moeder Daphne: afzwemmen in winterkleding

“Mijn zoon (inmiddels 19) moest afzwemmen voor zijn A-dilpoma. Dat moest natuurlijk ook met kleding. Voor je A-diploma is dat korte broek, t-shirt en waterschoenen. Toen hij mocht afzwemmen, was het een kille novemberdag. We waren net op tijd in het zwembad. Bij het omkleden kwam ik erachter dat ik de plastic zak met afzwemkleding was vergeten!. Er was geen tijd meer om terug naar huis te fietsen dus toen kwam ik op het grandioze idee om hem in zijn normale kleding af te laten zwemmen. Hij sputterde een beetje tegen, maar zo gezegd zo gedaan. Daar stond hij: een 6-jarig jongetje met een spijkerbroek, een wollen trui en sneakers aan in de rij tussen kinderen met korte broeken, t-shirts en waterschoenen…

Op het moment dat hij een duik nam, dacht ik nog even dat hij niet meer boven water zou komen. Het was natuurlijk loodzwaar die warme winterkleding. Uiteindelijk heeft hij het gered, weliswaar met een knalrood hoofd en buiten adem.
Het is inmiddels 13 jaar geleden, maar soms begint hij er nog over: hoe zijn moeder hem in spijkerbroek en wollen trui liet afzwemmen voor zijn A-diploma…”

‘Ontaarde’ moeder Sanne: wéér iets leuks vergeten

“Elke keer als ik de nieuwsbrieven van school via mijn mail ontvang, denk ik ‘Noteer al die evenementen nou eens in je agenda!’ Maar dat wil niet altijd lukken, ook deze keer niet met de afsluiting van de boekenweek met het thema Halloween.
Zo kwamen we vrijdagochtend op school en zag ik alle kinderen verkleed in Halloween-kleding. Wéér iets vergeten te noteren!
Toen we de klas binnenliepen, zag ik de teleurstelling van mijn 4-jarige op zijn gezicht. Ik vertelde hem dat we er die avond zelf een feestje van zouden maken thuis en dat toverde gelukkig een glimlach op zijn gezicht. Gelukkig waren er nog een paar kinderen die geen Halloween-kleding aan hadden. Was ik toch niet de enige ontaarde moeder!
Een maal op de fiets terug naar huis, zag ik weer zijn teleurgestelde gezichtje voor me. Ik trapte zo hard als ik kon, zocht een kussensloop, knipte er twee ogen uit en fietste zo hard mogelijk weer naar school toe. Was ‘ie toch nog even een spookje.”

‘Ontaarde’ moeder Linda: chocoladeletter ‘E’

“Ik hou enorm van chocolade en mijn zoontje ook. Maar wat betreft hem let ik graag een beetje op de suikers. Om gezeur te voorkomen zeg ik elk jaar weer als de eerste chocoladeletters worden gespot dat het zo jammer is dat zijn voornaam met de letter ‘E’ begint, want er worden geen chocoladeletters van de ‘E’ gemaakt. Hij heeft zelfs in een grote winkel alle letters bekeken en, toevallig of niet, geen enkele ‘E’ gevonden! Zelfs nu hij 10 jaar is, trapt hij er nog steeds in…”

Heb je zelf nog een ontaard verhaal? Dan mag je ‘m altijd delen hoor! Laat een reactie hieronder achter, of stuur een mailtje naar info@clubvanontaardemoeders.nl of stuur een pb via de Facebook-pagina!

Lees ook:

 

Foto: Mikael Kristenson on Unsplash