Waarom liggen mijn kinderen compleet voor pampus en waarom gaat die deur toch niet dicht (oeps vingertje!)? Op het artikel ‘Dingen waarvan je hoopt dat ze die zich niet zullen herinneren’ kwamen zoveel leuke reacties binnen op Facebook, die móeten nog even onder de aandacht worden gebracht. Dus vandaar een deel 2!
Barbara: “Die Italiaanse cakejes die ik ze gaf, waarna ze sliepen als roosjes. Dat er 3% alcohol in zat, ontdekte ik dus pas later….
(Maar ja… wie gaat ervan uit dat er in voorverpakte chocoladecakejes met een foto van een kind op de verpakking alcohol zit?!)”
Lees ook: ‘Dingen waarvan je hoopt dat ze die zich niet zullen herinneren‘
Fleur: “Je peuter naar peuterspeelzaal brengen en aan het eind van de inloop je baby in de wagen in het klaslokaal laten staan en bijna naar huis lopen totdat je wordt tegengehouden door de juf… ‘Je laat je baby staan!’”
Susan: “Helpen met broek dichtritsen en per ongeluk een velletje van zn piemel klem tussen de vingers. Nog steeds zegt ie mama pas op he ik heb een piemel! Sorry jongen!”
Irene: “Dat ik op mijn werk op de telefoon zit te kijken om te zien hoe laat het is. Kwart over 4. En dan alleen kan denken: ‘Wat eten we vandaag eigenlijk?’ Op hetzelfde moment belt de school van mijn zoontje. Ik neem op zonder dat er ook maar een belletje gaat rinkelen. Waarom ik niet mijn kind heb opgehaald? De meester heeft ‘m nu maar naar mijn buren gebracht. Het duurde wat lang vanaf 15.15… ohwww wat erg.. totaal vergeten een oppas die dag te regelen.”
Joyce: “Of dat je je been heel non-feminine over de pakkendrager van je fiets zwiept, maar dat je dochter inmiddels niet meer in het voorstoeltje aan het stuur, maar inmiddels heel veilig ingesnoerd in het stoeltje achterop de fiets zit.”
Annemarie: “Die keer dat ik per ongeluk een heel reispilletje gaf ipv de toegestane halve en ons kind twee uur lang gedrogeerd lag te slapen op de achterbank of die keer dat ik zijn lievelingsknuffel te heet had gewassen en er een heel klein knuffeltje overbleef.”
Sanne: “Mijn dochter sliep toen ze bijna 2 was tijdens een vakantie in Italië zó slecht dat ik er radeloos van werd. Huilen, huilen, nachtenlang huilen. Tot ze in mijn bed lag. Toch blijven proberen uiteraard. De allerlaatste avond kwam ik erachter dat ze doodsbang was voor het blaffende hondenknuffeltje dat ze op de eerste vakantiedag van mij kreeg. Leuk voor in haar bedje.”
Anneke: “De vingers van mijn peuter tussen de deur en de deur aantrekken omdat de deur om een of andere reden klemde? En dat tot 2 keer toe.”
Chantal: “Het allereerste tandje van je kind per ongeluk weggooien, waarna haar vader de vuilniszak ondersteboven gooit om ‘m proberen te vinden en ik ‘m uiteindelijk in de gootsteen vindt. Hoe dan?”
Foto: Freeimages.com
