Het blijft toch altijd wel een ding het Sinterklaas-feest. Niet alleen stress als ze er nog in geloven, en gedoe als je in de weer moet met surprises en gedichten, maar er is natuurlijk ook veel lol als er bijvoorbeeld dingen anders gaan dan gepland. Dus ga maar met de voetjes omhoog bij de openhaard en geniet van deze ontaarde Sinterklaas-verhalen!
Wie koopt nu de cadeautjes? Jij of Sinterklaas?
Irene: “Mijn jongste, het eerste jaar dat ze niet meer geloofde: ‘Mam vieren dit jaar nou nog wel Sinterklaas?’ ‘Ja hoor, maar niet zo groot, ik ga niet zo heel veel kopen dit jaar.’ ‘Koop jij dan nu de cadeautjes?’ ‘Die kocht ik elk jaar al hoor!’ ‘Huh???? Maar toen wij geloofden, kocht Sinterklaas toch de cadeautjes?'”
Brief in plaats van zak met cadeaus
Bianca: “Ik had de 5 december cadeautjes achter het schot op zolder verstopt, want daar kwamen de kinderen toch nooit. Op een middag, een week voor pakjesavond kwam er een vriendje van mijn jongste zoon (6 jaar) spelen en gingen ze verstoppertje doen. Mijn oudste zoon (10 jaar) was huiswerk maken op z’n kamer. Na 10 minuten is mijn jongste naar de oudste gegaan (spierwit) hij had achter het schot allemaal cadeautjes gevonden… De oudste heeft hem toen wijsgemaakt dat hij niks tegen ons mocht zeggen! Want misschien waren ze wel niet van ons… De oudste is toen stiekem naar mij gegaan om het te vertellen. Maar hoe los je dat op!?
De buurman bonkt op 5 december altijd hard op de deur en dan staat er een zak. Dit jaar lag er dus alleen een brief! Dat Sinterklaas en de Pieten het veel te druk hebben gehad en daardoor twee weken geleden de cadeautjes al ergens in huis verstopt hadden! Dat ze maar gauw moesten gaan zoeken. Dat gezicht van mijn jongste vergeet ik nooit meer! Een mengeling van opwinding, opluchting en verbazing, toen hij hakkelend vertelde dat hij wel wist waar ze lagen. We kwamen er mooi mee weg!”
Mooie knuffelaap
Andreja: “Mijn ouders hadden het niet ruim. En zo was er ook niet veel geld voor Sinterklaas-cadeautjes. Maar mijn moeder was heel handig en maakte zelf de mooiste dingen.
Ze had voor mijn zus en mij een prachtige aap gemaakt. Met enorm lange armen en benen van mooie bruine stof.
Zelf vond ze het een goedkoop cadeau, maar wij waren er blij mee. Mijn moeder was ook bang dat het niet goed genoeg was. Andere kinderen kregen dure cadeaus.
Maar eenmaal op school bleken andere kinderen jaloers op onze mooie apen. Mijn moeder is inmiddels overleden en ze heeft mij geleerd ook mooie dingen te maken. En de aap. Die heb ik nog steeds.”
Zielige Sinterklaas
Saskia: “Toevallig kwam het een paar dagen weer tevoorschijn op mijn Facebook: vier jaar terug, toen hij 9 was, bekende zoonlief dat hij al een paar jaar niet meer geloofde.
‘Waarom zei je dat toen niet?’
‘Vond ik zielig voor Sinterklaas. Wéér iemand die niet meer in hem gelooft!'”
Hartjesonderbroek
Miranda: “Zoë (7 jr) fluisterend: ‘Mama, ik weet het geheim van Sinterklaas.’
Ik: (Shit….) ‘Wat is dat dan?’
Zoë giebelend: ‘Hij heeft een hartjesonderbroek aan.’
Meester Mark?!
Maroesca: “Haha mijn zoon, toen hij 6 was bij de intocht in het dorp: ‘Hé mam, die Piet. Dat is Meester Mark, meester Mark, meester Mark! Werk jij voor Sinterklaas???'”
Te kleine schoenen?
Jessika: “Mijn zoontje Olivier van 20 maanden liep zaterdag af en toe mank. ‘Die nieuwe schoenen zijn toch niet nu al te klein?’ dacht ik bij mezelf. ’s Avonds trok ik zijn schoentjes uit en kwamen er twee zachte platte pepernoten uit. Oeps, deze hulppiet had vergeten om tegen mijn man te zeggen dat hij gestrooid had bij het vullen van de schoentjes.”
Warm plasje
Tamara: “Wij waren bij de intocht van de Sint. Een vriend van mij had zijn bijna 3-jarige dochter op zijn nek, zodat ze het goed kon zien. Op een gegeven moment zegt hij: ‘Tamara, ik moet naar huis, mijn nek is nu heel warm en zo meteen wordt dat koud.’ Het was ook zo spannend om de Sint te zien….”
Vooral niet over praten…
Saskia V.: “Van de week zat ik met mijn dochter op de bank, zij op de tablet ik op mijn telefoon. Ondertussen stond de televisie aan. Wat ik niet doorhad, was dat de film Alles is liefde begon. Nou heb ik zo’n dochter die altijd alles hoort!
Ze gelooft nog in Sinterklaas (denk ik), maar is al wel 8 en ik ben benieuwd wat ze al vermoedt.
De film begint met een voice-over:
‘Als je jong bent geloof je alles. Van spinazie krijg je spierballen, je ouders zijn heilig en Sinterklaas bestaat. Maar er komt een dag dat je naar de schoenen van de Goedheiligman kijkt en denkt: “Wacht ‘ns… Dat zijn de schoenen van m’n vader.”
Je vermoedde al zo iets, maar nu dringt het pas goed tot je door: het is onzin te geloven dat er in Spanje ergens een man met een lange, witte baard rondloopt die een keer per jaar de stoomboot pakt om bij jou iets in je schoen te komen stoppen.’
Mijn dochter reageerde niet, ik zat met mijn bek vol tanden. Ik wist zeker dat ze het gehoord had en zelf ook expres niks zei….”
Op video
Jennifer: “Bij ons thuis werden de cadeaus altijd verstopt in de meterkast. Tijdens een grote viering met alles erop en eraan, inclusief een ingehuurde cameraman, kwamen de Sint en zijn Pieten binnen en trok mijn vader alle zakken uit de meterkast vandaan en gaf die aan Piet…
Die videoband hebben wij jaren achter elkaar gekeken en in die jaren heeft niemand van de kinderen ooit gezien dat mijn vader die zakken uit de kast pakte en daar overhandigde aan zwarte Piet…”
Huisarrest
Ina: “De oudste (intussen 30 jaar en zelf vader van 2 kinderen) werd in februari 9 jaar. Op school maakten de kinderen surprises voor elkaar en werden er dus lootjes getrokken. De hoofdmeester vertelde dat Sint de kleintjes wel cadeautje gaf maar de bovenbouw het spel wel moesten meespelen voor de kleintjes.
Die dag dat de lootjes getrokken waren, kwam er een stil triest jongetje thuis.
Vragen wat er was….geen antwoord.
Vragen wat hij op zijn brood wil….geen antwoord.
Drie weken heeft hij geen woord tegen mij gezegd. Ik werd er wanhopig van. Met zijn vader sprak hij wel gewoon, maar hij wou niet vertellen waarom hij mij doodzweeg.
Uiteindelijk ben ik zelfs boos geworden.
Toen kwamen de keiharde boze woorden….’MAM JIJ VERDIENT WEL 10 JAAR HUISARREST. ALS WIJ EENS LIEGEN KRIJGEN WE EEN WEEK HUISARREST!’
Tranen met tuiten! Op mijn vraag…waarom? Kwam er met een klein stemmetje: ‘Meester zegt dat Sinterklaas niet bestaat.’
Nu kunnen we erom lachen, toen heb ik hem gelijk gegeven. Mama verdient huisarrest.
Sinterklaas steelt appel
Danielle: “Mijn dochter van toen 2 jaar had de ochtend na de eerste keer schoenen zetten een enorme woedeaanval inclusief stampende voetjes. Sinterklaas had haar appel gestolen ze weigerde het cadeautje uit te pakken en is boos weg gestampt. Het heeft tot in de avond geduurd en een zak nieuwe appels, voordat ze het cadeautje überhaupt wilde uitpakken…”
Tweelingbroer
Marieke: “Als kleuter zag ik per ongeluk twee Sinterklazen naast elkaar lopen naar onze school en de school ernaast (ik mocht eigenlijk niet uit de speelzaal, want men wilde dat natuurlijk voorkomen, maar ja….je bent kleuter en je moet plassen hè….)
De juf vertelde toen dat Sint een tweelingbroer had, die hem hielp. Niemand wist wie de echte was. Aangezien mijn moeder tweeling is, klonk me dat heel logisch in de oren. Heb dus tot zeker 6-jarige leeftijd geloofd in Sint en zijn tweelingbroer.”
